صمیمیت با همسر در زندگی زناشویی
يكشنبه, ۳۰ آذر ۱۳۹۳، ۱۱:۱۶ ق.ظ
صمیمیت با همسر در زندگی زناشویی
ایران مطلب : عشق، نیرویی است که فراتر و باشکوهتر از هر نیروی دیگری زندگی انسان را تحت تاثیر قرار میدهد. عشق نادیدنی است و نمیتوان آن را دید یا اندازه گرفت اما آنقدر نیرومند است که میتواند در یک لحظه انسان را دگرگون کند و به او لذتی دهد که هیچ جایگزین دیگری برای آن وجود نداشته باشد.
برخی پژوهش ها نشان داده که روابط عاشقانه با تقویت سیستم ایمنی بدن میتواند باعث شود افراد کمتر به بیماریهای جسمی و روانشناختی مبتلا شوند. محققان به این نتیجه رسیدهاند میزان مرگومیر در افرادی که روابط عاشقانه مطلوب و پایدار دارند، در مقایسه با افرادی که چنین روابطی ندارند، کمتر است. همچنین پژوهشها نشان دادهاند قسمتی از مغز که باعث کنترل درد میشود، در افراد عاشق، فعالتر است. در بررسیهای دیگری که در مورد عشق و صمیمیت انجام شد، یافتههای جالب دیگری به دست آمد مثلا اینکه قدرت روابط عاشقانه به اندازهای است که میتواند باعث شود زخمها سریعتر بهبود یابند. در تعاریف روانشناختی، مفهوم صمیمیت نیز که به معنای احساس نیاز برای برقراری روابط نزدیک با کسی است که عاشقش هستیم، میتواند با ایجاد هیجانهای مثبت خوشحالی و شور و شعف همراه شود که نتیجه آن به غیر از حس لذت، رشد شخصیتی است ولی متاسفانه برخی افراد از برقراری روابط نزدیک و صمیمانه با همسالان، دوستان، خانواده یا حتی برقراری رابطه عاشقانه با همسر خود دوری میکنند. گاهی پرهیز از روابط صمیمی و نزدیکشدن به دیگران به دلیل آن است که فرد اینگونه روابط را پرمخاطره میپندارد و نگران تعهدات و قیدوبندهای مربوط به روابط بینفردی است. چنین افرادی صمیمیت را مغایر آزادی شخصی میدانند و به همین دلیل سعی میکنند به دیگران نزدیک نشوند. برخی افراد نیز همواره نگران هستند که حقوقشان در روابط بین فردی پایمال شود. آنها فکر میکنند نزدیکشدن به دیگران، یعنی نادیدهانگاشتن خود. این افراد از صمیمیت پرهیز میکنند تا دچار چنین مشکلی نشوند. بسیاری از مردم هم مدام نگران هستند که دیگران آنها را تایید نکنند و چنانچه مورد قضاوت و انتقاد دوستان خود قراربگیرند، بهشدت نگران و مضطرب میشوند. آنها به همین دلیل خود را از دیگران دور نگه میدارند و کمتر وارد گفتوگو و بحثها میشوند تا کمتر مورد داوری قرار بگیرند.
برخی از شایعترین مشکلات مربوط به عشق و صمیمیت که ممکن است شما هم با آن درگیر باشید، عبارتند از:
- اعتمادنکردن به جنس مخالف به دلیل خاطرات و تجربههای ناخوشایند از روابط قبلی
- داشتن احساس یکطرفه به فردی که علاقهای متقابل ندارد و اصرار یا التماس به او برای برقرارماندن رابطه
- پرهیز از برقراری روابط عاطفی بهدلیل احساس «دوستداشتنی نبودن» یا طرز تفکر «سزاوار و شایسته دریافت عشق نبودن»
- نرفتن به سمت روابط عاطفی به علت ترس از دست دادن رابطه و شکست عاطفی
- افکار منفی درباره عشق و روابط مانند «عشق همیشه دل آدم را میشکند»، «مردها فقط دنبال یک چیز هستند» و «مسوولیت حفظ روابط عاطفی فقط با زنهاست»
- برعهده نگرفتن مسوولیت جبران کمبودها در رابطه و نداشتن تعهد برای حفظ و نگهداری یک رابطه سالم و کامدهنده
- غیرمنطقی و بالابودن توقعات و انتظارات در یک رابطه و آسیبزدن به طرف مقابل با این توقعات
- فراموش کردن خود در یک رابطه صمیمانه بهدلیل عشق شدید و گذشت و ایثار بیش از حد
- برقراری رابطهای دیگر با وجود داشتن یک رابطه عاطفی خوب به دلیل نداشتن توانایی وفاداربودن
- برقراری روابط عشقی فقط برپایه احساسات و بدون دخالت منطق، با کسانی که مناسب نیستند مانند افراد متأهل یا با کسانی با فاصله سنی بسیار زیاد، (دوستداشتن با برقراری روابط عشقی متفاوت است).
- بیتفاوتی احساسی به طرف مقابل و باقیماندن در رابطهای که بیشتر شبیه «جدایی» است تا «ارتباط»
- شکست عشقی
- بدرفتاری احساسی از جانب طرف مقابل (سرزنش و تحقیر و انتقاد مداوم یا تهدید به جدایی) و انجام ندادن هیچ اقدامی برای پیشگیری از بدرفتاری بهدلیل ترس از دستدادن.
![عکس ایران](http://bayanbox.ir/thumb/3483288454545592205/th.jpg)