شخصیت فرزند خود را بشناسید

شخصیت فرزند خود را بشناسید

ایران مطلب : اولین و مهم‌ترین مساله این است که پدر و مادر فکر می‌کنند که برقرار کردن رابطه دوستی با فرزندان مشکل می‌باشد، در صورتی که اگر پدر و مادر کمی حوصله به خرج دهند و صبوری کنند و با آرامش به حرفهای بچه‌هایشان گوش دهند مسلما خیلی از گره‌هایی که بایستی با دندان باز شود را با دست باز می‌کنند.

دوستی با فرزند

وقتی جوانان احساس امنیت کنند می‌توانند با پدر و مادر خود صحبت کنند بدون اینکه ترسی از طرد شدن، مورد ضرب و شتم قرار گرفتن، مورد تحقیر قرار گرفتن و مورد مقایسه قرار گرفتن داشته باشند. در این صورت آن جوان یا نوجوان، پدر و مادر خود را محرم اسرار دانسته و ارتباط خوبی بر قرارمی کند. البته این اولین و اساسی‌ترین قدم است. یک مثال واضح اینکه خود ما چرا با یک دوست راحت صحبت می‌کنیم ولی با پدر و مادر یا حتی با خواهر و برادر نمی‌توانیم به راحتی صحبت کنیم؟ چون یک دوست فقط به حرفهای ما گوش می‌دهد و در‌‌نهایت برای اینکه ما را آرام کند، همدردی می‌کند و حتی یک راهکار هم جلوی پای ما می‌گذارد، چه درست و چه نا‌خواسته غلط. ولی پدر و مادر‌ها به محض اینکه بچه صحبت می‌کند چون نگران هستند که به نوعی از دستش بدهند شروع به گفتن حرفهای تحریک آمیز می‌کنند، البته ناخواسته و نمی‌دانند که این حرف‌ها فاصله‌ها را بیشتر می‌کند و بچه برای اینکه جایگاه خود را درخانه از دست ندهد ومورد سرزنش قرار نگیرد، ترجیح می‌دهد با‌‌ همان دوست راحت باشد ودردودل کند، به همین راحتی!

اگر شما از آن دسته والدینی هستید که می‌خواهید ارتباط خود را با فرزندتان قوی‌تر کنید، ما در اینجا نکاتی را برایتان آورده‌ایم که با عمل به آنها رابطه شما تقویت خواهد شد.

درک کنید که بچه ها تحت تاثیر والدین شان هستند

باور کنید یا نه، بچه ها اول از همه به والدین خود نگاه می‌کنند و برای زندگی از آنها الگو می گیرند. تاثیری که والدین روی رشد شخصیت کودک خود می‌گذارد پنهان اما واقعی است. مثلا زمانی که پسر رفتار پدر خود را با مادرش می‌بیند، احترام(یا بی احترامی) به زنان را یاد می‌گیرد و این که مرد و زن چگونه باید با هم ارتباط برقرار و چگونه با مشکلات دست و پنجه نرم کنند. حال که از این تاثیر آگاهید، به رفتار خود عمیق‌تر فکر کنید.

شخصیت فرزند خود را بشناسید

اگرچه شکل‌گیری شخصیت فرزند در دستان والدین است، اما به هر حال محیط بیرون حال مدرسه باشد یا محیط‌های دوستانه نقش مهمی را در شکل‌گیری ابعاد شخصیتی فرزندتان دارد، از این رو سعی کنید این شخصیت را تا حد زیادی واکاوی کنید. حساسیت‌های فرزندتان را بشناسید و برای آنها احترام قائل شوید. به دوستان فرزندتان احترام بگذارید، آنها را جدی بگیرید و این موضوع را همیشه مدنظر قرار دهید. همچنین برای تفریح و اوقات فراغت نظر وی را جویا شوید و وی را تا جایی که مسیرش منحرف نشده آزاد بگذارید.

از موضع بالا با وی سخن نگویید

یکی از مهم‌ترین نکات در شکل‌گیری رابطه‌ای دوستانه با فرزند این است که همیشه از موضع پدرانه با وی سخن نگویید و همیشه آمرانه با وی برخورد نکنید. مگر می‌شود همیشه به فرزندتان دستور بدهید و در عوض از وی بخواهید همچون یک دوست با شما صمیمی باشد؟ سعی کنید در کنار موضع یک پدر یا مادر در برخی اوقات با وی نرم‌تر و صمیمی‌تر برخورد کنید. اگر با موضوعی موافق نیستید او را به جای نهی‌کردن راهنمایی کنید و همیشه این اصل را به جای دستور دادن و امر و نهی‌کردن انتخاب کنید و در اولویت قرار دهید.
 

علایق مشترک خود را بیشتر کنید

ممکن است شما به ورزش علاقه داشته باشید در حالی که پسرتان از کتاب خواندن در خانه لذت ببرد اما حتما سرگرمی دیگری نیز وجود دارد که هر دوی شما به آن علاقه داشته باشید. به عنوان مثال به پیک نیک رفتن.سعی کنید علایق مشترک خود با فرزندتان را شناسایی کنید و سرگرمی هایی که فرزندتان به آنها می پردازد را کشف کنید تا به وسیله آنها به او نزدیک شوید و زمان باهم بودن‌تان را افزایش دهید تا ارتباط میان شما نیز بهتر شود. در فعالیت هایی که فرزندتان به آنها علاقه دارد - ورزش، موسیقی، هنر، تکنولوژی، سینما و ... - مشارکت کنید.
یکی از مهم‌ترین نکات در شکل‌گیری رابطه‌ای دوستانه با فرزند این است که همیشه از موضع پدرانه با وی سخن نگویید و همیشه آمرانه با وی برخورد نکنید. مگر می‌شود همیشه به فرزندتان دستور بدهید و در عوض از وی بخواهید همچون یک دوست با شما صمیمی باشد؟

به فرزندتان اجازه دهید مستقل بودن را تجربه کند

سعی کنید فرزندتان را به خانه علاقه مند و او را در مواجه با مشکلات یاری کنید. اجازه دهید فرزندتان با حفظ حد و مرزها همراه دوستان اش به گردش برود و تفریح کند. به او اجازه دهید تا درباره توقعات والدین اش حرف بزند و اظهار نظر کند. با این کار به او می آموزید هنگامی که از خانه و خانواده دور است اظهار نظر و از خود محافظت کند.

ارتباط کلامی مناسب با او داشته باشید

با فرزندتان ارتباط کلامی مناسب و بجایی داشته باشید؛ به آن معنا که با رعایت جایگاه شما به عنوان پدر یا مادر سعی کنید با فرزندتان حداقل دقایقی از شبانه‌روز را در خلوت با هم صحبت کنید و از نقطه نظرات هم باخبر شوید. سعی کنید در این محاورات از مشکلات و دغدغه‌های احتمالی فرزندتان باخبر شوید و برای آنها حتما راه‌حلی بیابید و به راحتی از کنار آنها نگذرید. سعی کنید قبل از این‌که فرزندتان از شما درخواست کمک کند خودتان به کمک وی بروید و نگذارید هرگز برای رفع مشکلش به غریبه‌ها رو بزند حتی اگر دوست وی باشد. شناسایی این موقعیت‌ها تنها در صورتی امکان‌پذیر است که شما رابطه کلامی مناسبی را با فرزندتان داشته باشید.

به فرزندتان گوش دهید

شما نیز از این که دیگران حرف‌هایتان را گوش دهند لذت می‌برید. اگر از همین حالا، قبل از هر گونه قضاوتی اول به حرف‌های فرزندتان گوش دهید سپس مشکل او را حل کنید، رابطه‌ای محکم با او ساخته‌اید که تا سال‌های سال باقی خواهد ماند. فرصتی فراهم کنید که بتوانید با او صحبت کنید. به عنوان مثال با هم به ماهی گیری بروید یا ورزش کنید. کافی است 25% از وقت خود را به گوش دادن اختصاص دهید سپس از خوشگذرانی با او لذت ببرید.
 
خشم خود را کنترل کنید

 هنگام گفتگو با فرزندتان خشم تان را کنترل کنید ( به عنوان مثال: به آرامی گفتگو کنید، سعی کنید رفتار تدافعی نداشته باشید و به حرف های فرزندتان واکنش مثبت نشان دهید).

امین و رازدار وی باشید

همیشه رازدار فرزندتان باشید و اگر هم موضوعی را می‌خواهید به همسر خود بگویید سعی کنید مورد را کاملا در خفا مطرح کرده و طوری وانمود کنید که واقعا به کسی نگفته‌اید. رازداری و اعتمادسازی از مهم‌ترین ارکان صمیمیت با فرزند است چراکه برای او اولین نکته در داشتن یک رابطه صمیمی با شما این است که در وهله اول بتواند شما را همچون دوستی صادق و رازدار بپندارد و این موضوع همان هنر جلب اعتمادسازی شماست و نه چیز دیگر.
 
از خودخواهی و خود رأیی پرهیز کنید

داشتن رابطه‌ای صمیمی با فرزند با خودرایی و خودخواهی جور درنمی‌آید و هرگز در کنار هم قرار نمی‌گیرند. این به آن معناست که امکان ندارد شما فردی خودرای و خودخواه در تصمیم‌گیری‌ها باشید و در کنار آن رابطه‌ای خوب و مناسب با خانواده داشته باشید. حتی اگر تصمیم شما درست و صحیح است، اما در اکثر اوقات اصل مشورت با اعضای خانواده را فراموش نکنید. مخصوصا اگر تصمیم مورد نظر درخصوص فرزندتان باشد حتما به نظر وی گوش کنید و اگر هم با آن موافق نیستید، اما به هر حال به آن احترام گذاشته و سعی کنید با گفتمان آن را حل کنید.